Als een rijinstructeur die tijdens het examen van zijn pupil op de achterbank zit; zo voelen wij ons als fractie de laatste tijd steeds vaker in de raadszaal. Je hoopt dat je de pupil in de afgelopen periode goed hebt leren rijden. Dat hij je tips ter harte neemt en gebruik maakt van je wijsheid en expertise. Helaas gaat er door de spanning van het moeten presteren werkelijk alles mis. Wat volgt is totale paniek. Laten we enkele voorbeelden hiervan hieronder noemen:
Waar voorzichtig gereden moet worden, gaat ineens vol het gas erop!
Bouwen is het thema van de komende jaren. Veel van deze plannen zijn prima in orde. Echter, sommige van de te ontwikkelen locaties zijn nog met veel twijfel en vragen omgeven. Daar zitten echt nog veel problemen in de potentiële uitvoering van hun plannen. Dan gaat het om parkeerproblematiek, de vele miljoenen euro’s die de gemeente moet toeleggen op de verkoop van panden, grond en herinrichting van de openbare weg en de vele kanttekeningen van omwonenden en ondernemers. Toch trapt de coalitie hier het gaspedaal vol in. Er wordt zelfs gesteld dat de oppositie niet zo moet zeuren en dat er “nog genoeg tijd is in een later stadium om op de rem te trappen”. Dat is een instelling die 180 graden anders is dan bijvoorbeeld de casus Hotels van Oranje, waar de coalitie juist koste wat kost in het voortraject al extreem aan het vertragen was. Het is inconsequent, populistisch en een veeg tegen van onbetrouwbaar bestuur, maar dit inzicht wil maar niet doordringen.
Waar vaart gemaakt kan worden, staat men vol op de rem.
Op andere thema’s wordt dan weer om onnodige redenen op de pauzeknop gedrukt, terwijl we daar juist nu op zouden kunnen doorpakken. Zo kan iedere Noordwijker op een bierviltje uittekenen waar de problemen met parkeren liggen en velen zullen zelf ook nog een aantal oplossingen kunnen aandragen. De coalitie heeft echter besloten hier weer maanden en vele tienduizenden euro’s voor uit te trekken, welke tot weinig / geen nieuwe inzichten zullen leiden.
Ook de zorg, de WMO en het plaatsen van statushouders vragen om een visie voor de lange termijn, maar ook hier is men alleen maar noodverband aan het aanleggen en bezig met ad hoc beleid.
Uit paniek het stuur volledig loslaten.
Dat er iets ernstig mis is gegaan met het vaststellen van de bestemmingsplannen in 2013, mag nu wel duidelijk zijn. De VVD Noordwijk Lokaal heeft dit geopenbaard en komt nog iedere maand nieuwe voorbeelden hiervan tegen. Van de Voorstraat en de boulevards zijn de voorbeelden bekend, maar ook deze week vonden we weer twee voorbeelden: op het industriegebied ’s Gravendijk en de Boekerslootlaan. Juist omdat de gemeenteraad binnen de gemeente het hoogste orgaan is, zou het haar taak moeten zijn om aan het stuur te zitten bij het onderzoek naar wat hier allemaal is misgegaan. Helaas ziet de coalitie dat anders. Wat hen betreft mag het college haar eigen vlees gaan keuren. Juist nú kiest de coalitie er voor om het stuur los te laten, de handen tegen de oren te drukken en te gillen dat de examinator de boel maar moet overnemen. Dat de coalitie daarmee direct gezakt is voor haar examen, is kennelijk al lang geaccepteerd.
Laten we hopen dat de coalitie het zomerreces gaat gebruiken om wat extra rijlessen te volgen, want anders gaan we nog een hoop brokken en ongelukken waarnemen in de komende jaren!