In een uitverkocht zaal zag het publiek de indrukwekkende voorstelling ‘Anne Frank’ van De Makers Theater. De cast bestond uit jongeren tussen de 14 en 22 jaar die bij De Makers Theater spelen, leden van de Kleynkoor Academy en leerlingen van de theaterklas Teylingen College Leeuwenhorst. In de bovenfoyer was voorafgaand aan de
voorstelling een boeiend mini-college van Koen Marijt (Koen van Toen) bij te wonen. Met als thema de situatie van de Joodse gemeenschap in Noordwijk tijdens de oorlogsjaren. Dit college werd zeer druk bezocht en mensen werden verrast door de gebeurtenissen uit die tijd in Noordwijk, waar ze nog niet van wisten.
Dat Anne Frank mensen van alle leeftijden aanspreekt, bleek ook uit de presentatie van Tessa Hussen, een nichtje van één van de vrijwilligers. In de foyer zat zij met onder andere een maquette van Het Achterhuis en een dolk die haar opa tijdens de oorlog afgenomen had van een Duitse soldaat. Tessa zit in groep 8 en hield onlangs een spreekbeurt over Anne Frank. En ze wilde haar werk graag met het publiek van de voorstelling delen.
Het verhaal van Anne Frank is wereldwijd bekend en toch was deze voorstelling een aanvulling op wat er al is. De Makers Theater hebben het verhaal in tact gelaten en het op een bijzondere manier verbeeld. Naast realistische spelscènes in Het Achterhuis zagen we meer abstracte keuzes in scènes die de situatie buiten weergaven, waarbij
beweging, licht en muziek een grote rol speelden. Daardoor kwam de emotie sterk op het publiek over en de zaal was gedurende de hele voorstelling muisstil. De vormgeving van het decor en kostuum was vrij abstract, maar wel herkenbaar.
Bijzonder indrukwekkend was de openingsscène. De voorstelling begon met muziek uit de film Der Untergang en weinig licht. De spelers kwamen heel traag lopend op, liepen naar achteren, trokken kledingstukken uit en vielen neer. Op deze manier werd door middel van beweging de gang van vele joden naar de gaskamers verbeeld. Een zeer beklemmend beeld.
Een andere keuze die goed werkte was het personificeren van Kitty; het dagboek. Zij verscheen op de momenten dat Anne het moeilijk had in een rokje met dezelfde print als de kaft van Anne’s dagboek. Deze rol werd op bijzonder knappe wijze gespeeld door Hannah Meijer.
Er werden ook vrolijke momenten uit Het Achterhuis getoond, zoals de dans met de rode hakken. Anne kreeg van Miep schoenen met hakken. En wilde zo graag dansen. Deze wens werd verbeeld door de andere spelers, die op rode hakken op het nummer ‘Sing Sing Sing’ met Anne meedansten.
Een ander aangrijpend hoogtepunt was Anne’s nachtmerrie. Alle spelers en figuranten droomden met Anne mee door onrustig te slapen, te draaien te schreeuwen en op te springen om vervolgens als kampbewoners in Anne’s droom rond te lopen. Waaronder Anne’s beste vriendin Hanneli, waar ze tegen praat.
De figuranten van de Kleynkoor Academy zongen hierbij Joods kampliedje: ‘Donna, Donna’. Op twee momenten kwamen vertellers op die getuigen-verslagen van gebeurtenissen in de concentratiekampen voorlazen, die in hun eenvoud indruk maakten.
Anne Frank was een indrukwekkende voorstelling vol boeiende en bloeiende theatertalenten. Michal Kranefuss zette de rol van Anne Frank met veel passie, talent en emotie neer. Ze speelde Anne niet, ze wás Anne.