‘Diner onder vriendinnen’
Van de week sprak ik
tijdens een ‘diner onder vriendinnen’ met A. en M. Beide hebben een brede
belangstelling voor kunst en cultuur en zijn allebei frequente bezoekers van
theaters, concerten, optredens, festivals, lezingen en bioscopen/filmhuizen.
Maar gek genoeg met twee behoorlijk verschillende meningen. Onze discussie ging
over het aanbod van optredens in Noordwijk, en meer in het bijzonder over de
Muze. ‘Ik wil voor mijn avondje uit het liefst naar Amsterdam, Leiden of Den
Haag’, gaf A. te kennen. ‘Met alles er op en er aan. ’s Middags naar de stad afreizen,
vooraf ergens gezellig in een kroegje een drankje drinken, in een leuk
restaurantje wat eten en na de voorstelling nog een afzakkertje in een andere
kroeg om na te kletsen. Dat doe ik dan het liefst in een omgeving waar veel
reuring is, en de culturele vibes je meenemen in je gevoel van een avondje uit,
en dat is niet hier in Noordwijk.’ M. heeft een andere mening: ‘Nee hoor, geef
mij maar de Muze. Eerst thuis eten en dan nog rustig een kop koffie voordat we
onze jas aandoen. Lopend of op de fiets naar het theater en vervolgens in de
Muze bekenden tegenkomen met wie we nog even de laatste Noordwijkse nieuwtjes
doornemen voordat het licht dimt. Ik vind het heerlijk om goede voorstellingen
in mijn eigen dorp te kunnen bezoeken. Waarom al dat gedoe om in de stad hetzelfde
stuk te zien?’ Grappig genoeg waren ze over het aanbod van de films in de Muze
wel eensgezind. ‘Ja hoor, die maandagavonden houd ik vrij. Als er een goede
film draait ga ik’, aldus A., die daarvoor kennelijk wel graag naar de Muze (in
haar eigen dorp) gaat. ‘Alleen zouden er wat mij betreft wat minder commerciële
films gedraaid mogen worden. In de tijd van Frits Avis en Hans Eebes werden er
vooral arthouse-films vertoond. Véél mooier!’ M. was het wel met haar eens,
‘maar ach, er zijn de laatste tijd ook mooie films geprogrammeerd die zogenaamd
‘commercieel’ zijn. Maakt me niet uit, als ik maar met een tevreden gevoel de
zaal uitloop.’ Tja, wie heeft de waarheid in pacht? Waarschijnlijk geen van
tweeën. Hangt het helemaal af van je eigen wensen en gewoontes. Maar het maakte
mij wel weer duidelijk dat cultuur vooral gaat om ‘gevoel’. En om sfeer, in je
eigen vertrouwde omgeving waar je veel bekenden tegenkomt, of juist anoniemer,
in de stad, maar wel met gelijkgestemden. Waar jong en oud, uit alle hoeken en
gaten, een ‘totaalbeleving’ wensen. Misschien een uitdaging voor de Muze om die
‘totaalbeleving’ ook aan A. te bieden?
Dorine
Holman organiseert literaire en culturele activiteiten en evenementen en treedt op als
literair interviewer en dagvoorzitter. Samen met Martha Baalbergen en Peter van
Blanken heeft zij Het Cultuurcafe aan het
Vuurtorenplein.